جستجو در:
آماده انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس تهران، ایران
2- 3. دانشیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس تهران، ایران. ،SAFARRAHMATI@YAHOO.COM
3- 3. دانشیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس تهران، ایران.
4- دانشیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس تهران، ایران.
2- 3. دانشیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس تهران، ایران. ،
3- 3. دانشیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس تهران، ایران.
4- دانشیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس تهران، ایران.
چکیده: (4 مشاهده)
در طول تاریخ، برنامه‌ریزان شهری کوشیده‌اند با به کارگیری طیفی از راهبردها و نظریه‌های طراحی شهری، پایداری، توسعه و بهبود محیط شهری را محقق سازند. بااین‌حال، بسیاری از این راهبردها به دلیل ماهیت زمانبر و هزینه‌های اقتصادی سنگین، با محدودیت مواجه بوده‌اند. در این میان، «طب سوزنی شهری» به‌عنوان راهکاری نوین و کارآمد برای بازگردانی بافت‌های فرسوده و ارتقای کالبد شهری مطرح می‌شود. این رویکرد با الهام از الگوی درمان بدن در طب سوزنی، از طریق مداخلات کم هزینه، متمرکز و در مقیاس خرد، نقاط استراتژیک شهری را هدف می‌گیرد. چنین مداخلاتی با تحریک پویایی اجتماعی و پاسخگویی به نیازهای محلی، جریان انرژی و حیات را به بافت شهری بازمی‌گردانند. به بیان دیگر، احیای شهر نه از طریق تغییرات گسترده، بلکه با درمان تدریجی اجزای حیاتی آن در نقاط کلیدی امکان‌پذیر می‌شود. هدف این مقاله، بررسی جایگاه راهبرد طب سوزنی شهری در برنامه‌ریزی معاصر و تحلیل مکانیسم‌های اثرگذاری آن بر نوزایی سریع فضاهای شهری است. روش پژوهش مبتنی است بر: 1) تبیین مفهوم طب سوزنی شهری و پیشینه نظری آن با مرور آرای صاحبنظران این حوزه. 2) استخراج اصول کلیدی و شیوه‌های اجرایی این راهبرد در محیط‌های شهری. 3) ارائه مطالعات موردی از پروژه‌های موفق در شهرهای مختلف که نشانگر تأثیر این راهبرد در باززنده‌سازی بافت‌هاست. یافته‌ها حاکی از آن است که این استراتژی با تکیه بر ماهیت انعطاف پذیر و مقیاس پذیر خود، قابلیت تطبیق و تعمیم در بسترهای گوناگون شهری را داراست.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |