1- گروه مهندسی و مدیریت آب، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- گروه سنجش ازدور و سیستم اطلاعات جغرافیایی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران ، ali.shamsoddini@modares.ac.ir
3- گروه مهندسی و مدیریت منابع آب، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده: (2153 مشاهده)
تبخیر-تعرق بهعنوان یکی از مهمترین پارامترهای چرخه آب است که برآورد صحیح آن در مدیریت منابع آب بهویژه در اقلیمهای خشک و نیمهخشک حائز اهمیت است. همگام با توسعه سنجش از دور، روشهایی به منظور تهیه محصولات تبخیر-تعرق با استفاده از دادههای ماهوارهای توسعه یافت. در این پژوهش، خروجی محصولات تبخیر-تعرق GLEAM
، GLDAS
و MOD16A2
با تبخیر-تعرق حاصل از روش فائو-پنمن-مانتیث در طی سالهای پربارش، نرمال و کمبارش درحوضه زایندهرود مقایسه شد. شاخصهای آماری ، RMSE
، BIAS
و IOA
بهمنظور ارزیابی نتایج مورد استفاده قرار گرفتند. همچنین برای ترکیب محصولات از روش ادغام مهارت ساده تیلور استفاده گردید. نتایج نشان داد که دو محصول MOD16A2
و GLDAS
میزان تبخیر-تعرق مرجع را نسبت به روش فائو-پنمن-مانتیث طی سالهای پربارش، نرمال و کمبارش بیشتر و محصول GLEAM
کمتر برآورد کرده است. مقادیر RMSE
برای این محصولات به ترتیب از 4/37 تا 6/47، از 2/136 تا 4/141 و از 8/92 تا 7/98 میلیمتر در ماه متغیر بود. میزان خطای دو محصول GLEAM
و GLDAS
در سالهای پربارش کمتر از سالهای کمبارش و نرمال بود، در حالیکه محصول MOD16A2
در سالهای کمبارش عملکرد بهتری داشت. همچنین نتایج حاصل از ترکیب محصولات نشان داد که محصول تولید شده عملکرد بهتری نسبت به سایر محصولات در سطح حوضه و در شرایط رطوبتی مختلف داشته است.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
فنون پردازش داده های مکانی در برنامه ریزی محیطی دریافت: 1400/7/23 | پذیرش: 1401/3/24 | انتشار: 1401/6/10