1- هیئت علمی دانشگاه خوارزمی تهران
2- دانشگاه خوارزمی
چکیده: (7241 مشاهده)
الگوی کاربری اراضی توسط بشر در حال تغییر مداوم است. با توجه به پیچیدگیها و فضای گسترده جواب در تغییر کاربری، وجود اهداف مختلف و متناقض و درنهایت داشتن قیود مختلف، لزوم استفاده از الگوریتم فرا ابتکاری ژنتیک در حل این مسائل را دوچندان کرده است. در تحقیق حاضر مدلی برای بهینهسازی تغییر کاربری اراضی با استفاده از الگوریتم ژنتیک(GA) در بخشی از حوضه طالقان، با اهداف بیشینه کردن سود اقتصادی, سازگاری کاربریها و کمینه کردن سختی تغییر کاربری ارائه میشود. بهینهسازی با در نظر گرفتن یک سری محدودیتها در تغییر کاربری انجام شده است. در این تحقیق ابتدا دادههای لازم توسط توابع و تحلیلهای مکانی سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) تهیه و سپس فاکتورهای مؤثر در تابع هدف، با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت و درنهایت تغییر کاربری با استفاده از الگوریتم ژنتیک بهگونهای انتخابشده که تابع هدف نهایی بهینه شود. نتایج نشان میدهد که الگوهای کاربری پیشنهادشده در این مدل میتواند سطح منفعت اقتصادی منطقه را در حدود 48 درصد افزایش دهد؛ با این توضیح که تمامی الگوها تا حد امکان دارای سازگاری بالا و دشواری تغییر اندک هستند.
موضوع مقاله:
مدلها، تکنیک ها و روش های برنامه ریزی دریافت: 1395/9/13 | پذیرش: 1396/6/20 | انتشار: 1396/7/1