1- دانشگاه خاتم الانبیا
2- عضو هیت علمی دانشگاه تربیت مدرس گروه جغرافیا
چکیده: (9509 مشاهده)
یکی از مناطق بسیار مناسب برای فعالیتهای طبیعتگردی (اکوتوریسم) مناطق حفاظتشده است. ترویج اکوتوریسم در مناطق حفاظتشده، بهعنوان سازوکاری برای خودگردانی مالی، پشتوانهای برای حفاظت و ابزاری برای تسهیل مدیریت این مناطق محسوب میشود. ازاینرو شناسایی مناطق مناسب جهت گسترش اکوتوریسم در مناطق حفاظتشده بهمنظور حفظ چشمانداز اکولوژیکی که سبب رسیدن به توسعه پایدار منابع طبیعی میشود، از اهمیت بسزایی برخوردار است. تحقیق حاضر با استفاده از شیوهای از روش ارزیابی چندمعیاره به نام ترکیب خطی وزندار (WLC)، با بهکارگیری فنآوری GIS و روش وزندهی AHP به تحلیل پهنههای مناسب توسعه اکوتوریسم در منطقه حفاظتشده خاییز جنوبی پرداخته. معیارهای بهکاررفته در ارزیابی شامل منابع آبی، جانوران، پوشش گیاهی، فیزیوگرافی، تاریخی–طبیعی–مذهبی، تغییرات کاربری اراضی و زمینشناسی بودند که هر معیار خود از زیر معیارها و گزینههای تشکیل شده است. درنهایت مناطق مناسب برای اکوتوریسم با درجهی متفاوتی از توان و مطلوبیت تعیین گردید. طبق نقشههای طبقهبندیشده منطقه برای اکوتوریسم توانایی بالایی دارد، بهگونهای که 496/4771 هکتار (5/60 درصد) برای اکوتوریسم مناسب بوده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که استفاده از روش WLC و روش وزندهی AHP در فرآیند مکانیابی مناطق تفرجی کارایی بالایی دارد. یکی از مناطق بسیار مناسب برای فعالیتهای طبیعتگردی (اکوتوریسم) مناطق حفاظتشده است. ترویج اکوتوریسم در مناطق حفاظتشده، بهعنوان سازوکاری برای خودگردانی مالی، پشتوانهای برای حفاظت و ابزاری برای تسهیل مدیریت این مناطق محسوب میشود. ازاینرو شناسایی مناطق مناسب جهت گسترش اکوتوریسم در مناطق حفاظتشده بهمنظور حفظ چشمانداز اکولوژیکی که سبب رسیدن به توسعه پایدار منابع طبیعی میشود، از اهمیت بسزایی برخوردار است. تحقیق حاضر با استفاده از شیوهای از روش ارزیابی چندمعیاره به نام ترکیب خطی وزندار (WLC)، با بهکارگیری فنآوری GIS و روش وزندهی AHP به تحلیل پهنههای مناسب توسعه اکوتوریسم در منطقه حفاظتشده خاییز جنوبی پرداخته. معیارهای بهکاررفته در ارزیابی شامل منابع آبی، جانوران، پوشش گیاهی، فیزیوگرافی، تاریخی–طبیعی–مذهبی، تغییرات کاربری اراضی و زمینشناسی بودند که هر معیار خود از زیر معیارها و گزینههای تشکیل شده است. درنهایت مناطق مناسب برای اکوتوریسم با درجهی متفاوتی از توان و مطلوبیت تعیین گردید. طبق نقشههای طبقهبندیشده منطقه برای اکوتوریسم توانایی بالایی دارد، بهگونهای که 496/4771 هکتار (5/60 درصد) برای اکوتوریسم مناسب بوده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که استفاده از روش WLC و روش وزندهی AHP در فرآیند مکانیابی مناطق تفرجی کارایی بالایی دارد.
نوع مقاله:
علمی پژوهشی، مستخرج از پایان نامه |
موضوع مقاله:
مدلها، تکنیک ها و روش های برنامه ریزی دریافت: 1395/10/14 | پذیرش: 1396/6/6 | انتشار: 1396/7/1