1- استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران ، zayyari@ut.ac.ir
2- دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران
چکیده: (2054 مشاهده)
تابآوری اجتماعی ظرفیت جذب و مقابله با اختلال و آشفتگیهای سیستم ناشی از بروز بحرانهاست. در این راستا آگاهی از اثرات بحرانها بر تابآوری اجتماعی در چهارچوب حکمروایی شایستۀ شهری نیازمند ارائۀ تحلیلی ساختاری از آن در آینده است تا بهوسیلۀ آن بتوان ظرفیت تابآوری اجتماعی شهری را افزایش داد. هدف پژوهش حاضر تحلیل ساختاری تابآوری اجتماعی شهری در چهارچوب حکمروایی شایستۀ شهری با رویکرد آیندهپژوهی است. پژوهش حاضر کاربردی و بهلحاظ روش انجام، توصیفی ـ تحلیلی است که در راستای مبانی علم آیندهپژوهی با رویکرد اکتشافی (دیدهبانی گذشته و حال، برای شناخت آینده) و تحلیلی به وضعیت تابآوری اجتماعی در چهارچوب حکمروایی شایستۀ شهری در شهر اردبیل پرداختهاست. در این راستا نیز، گردآوری دادهها در بخش نظری به روش اسنادی و در بخش عملی نیز بهصورت پیمایشی، مبتنی بر تکنیک دلفی بوده است. از نرمافزار میک مک و سناریو ویزارد برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شده است. خروجیهای نرمافزار میک مک تقریباً ناپایداری سیستم را نشان میدهد. در این مطالعه 12 عامل کلیدی شناسایی شد که باتوجهبه شباهت بعضی عوامل به 11 عامل ادغام شد. تعداد 31 وضعیت احتمالی برای عوامل کلیدی در نظر گرفته شد و نرمافزار سناریو ویزارد، 10000 سناریو ارائه داد که از این تعداد 1294 مورد آن دارای اعتبار و 2 سناریو با سازگاری بالا ارائه شد. باتوجهبه نتایج بهدستآمده که تا حدودی ناپایداری سیستم را نشان میدهد، بهتر است اقدامات اولیه در راستای رفع وضعیتهای بحرانی باشد تا سیستم بهسمت پایداری حرکت کند و عوامل تأثیرگذار در سناریوی اول روند تأثیرگذاری مثبت خود را داشته باشند. تسهیل مداخلۀ شهروندان، افزایش تعداد سازمانهای مردمنهاد شهری و تشکیل سازمانهای داوطلب جزو بالاترین ارزش سازگاری مربوط به عوامل کلیدی در آیندۀ تابآوری اجتماعی شهر اردبیل هستند.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
برنامه ریزی شهری دریافت: 1399/4/30 | پذیرش: 1400/2/1 | انتشار: 1400/7/10