Asadi I, Maleki P. Explaining the spatial association between the objective and perceived walkability of urban neighborhoods (Case study: districts of 4, 8 and 13 of Tehran city). MJSP 2019; 23 (4) :147-191
URL:
http://hsmsp.modares.ac.ir/article-21-33707-fa.html
1- دانشگاه مازندران، دانشکده هنر و معماری، گروه شهرسازی
2- دانشگاه مازندران، دانشکده هنر و معماری، گروه شهرسازی ، pmaleki69@gmail.com
چکیده: (5546 مشاهده)
هدف این تحقیق کشف ترجیحات مردم نسبت به فضاهای پیادهمدار و سنجش قابلیت پیادهمداری ذهنی و عینی و تبیین ارتباط مکانی آنها در محلات مناطق4، 8 و 13 شهر تهران است. این پژوهش از نظر روششناسی در دستۀ تحقیقات توصیفی و اکتشافی قرار دارد که با رهیافت پژوهشهای کمی انجام شده است. از داده های سرشماری، کاربری زمین، شبکه ارتباطی و دادههای حاصل از نظرسنجی بهره گرفته شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه جمعیت و همه محلات مناطق 22 گانه شهر تهران است. نمونههای آماری آن که به روش هدفمند انتخاب شدند شامل 31 محله هستند. یافتههای این تحقیق در ارتباط با ترجیحات مردم نسبت به فضاهای پیادهمدار همسو با سایر تحقیقات بوده است و ساکنان شهر تهران در ارتباط با موضوع پیادهروی همانند مردمان سایر نقاط دنیا فضاهای دارای دسترسی مناسب به خدمات، امکانات و زیرساختهای مورد نیاز زندگی روزمره، محیطهای ایمن، جذاب، سرزنده، شاداب، عاری از آلودگی و ترافیک، وجود فضاهای مناسب و تعریف شده برای پیادهروی را برای پیادهروی مناسب میدانند. یافتهها در ارتباط با شکاف بین پیادهمداری عینی و ذهنی نشان داد که به غیر از مؤلفه مکانهایی برای پیادهروی و دوچرخهسواری بقیه ابعاد مطالعه شده از جمله مدت زمان دسترسی به مغازهها یا فروشگاهها، تسهیلات و غیره، دسترسی به خدمات؛ خیابانهای محله؛ محیط محله؛ امنیت ادارک شده از ترافیک؛ امنیت ادارک شده از جرم؛ و میران رضایت از محله در ارتباط با سنجش پیادهمداری ذهنی میانگین بالاتری در محلات با پیادهمداری عینی بالا در مقایسه با محلات با قابلیت پیادهمداری عینی پایین داشتهاند.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
مدلها، تکنیک ها و روش های برنامه ریزی دریافت: 1398/3/20 | پذیرش: 1398/8/12 | انتشار: 1398/10/10