1- رشت- دانشگاه گیلان- دانشکده معماری و هنر- گروه شهرسازی
2- محقق
چکیده: (9930 مشاهده)
چکیده
در برنامهریزی توسعه منطقهای، شناسایى فقدان قطعیتهاى آینده و فرضهای بنیادینى که برنامههاى بلندمدت بر پایه آنها شکل گرفته از مهمترین زمینههاى اصلى شناسایى مشکلات و چالشهاى پیشروى سندهاى توسعهاى است. پسابرنامهریزی نیز به ارزیابی موفقیت یا عدمموفقیت سیاست و برنامهریزی تدوینشده در افق زمانی آینده میپردازد. برنامهریزی فرض بنیاد از روشهای پسابرنامهریزی است که میتوان به کمک آن برنامههای پابرجا و انطباقپذیری تهیه کرد. هدف از کاربرد برنامهریزی بر پایه فرض، کاهش تعداد شگفتیهای اجتنابپذیر است. این پژوهش بر ارتباط و ارزش هر یک از راهبردها در فقدان قطعیتهای آینده استان تهران در افق 1404 متمرکز شده و با هدف تصحیح راهبردهای توسعه بلندمدت استان تهران در افق برنامه صورت گرفته است. تحلیل راهبردهای بلندمدت توسعه استان تهران در حوزه مورد مطالعه اقتصادی مورد بررسی قرار گرفته است. این تحقیق از نظر نوع، ترکیبی از روشهای اسنادی و پیمایشی و از نظر ماهیت براساس روشهای جدید علم آیندهپژوهی، تحلیلی و اکتشافی است که با استفاده ترکیبی از مدلهای کمی و کیفی انجام شده است. با توجه به ماهیت این پژوهش، در این تحقیق از روشهای تصمیمگیری سلسلهمراتبی، تحلیل اثرات متقابل، دلفی و در تحلیل درون دادها از نرمافزارهای مختلف MicMac، Expert Choice، SPSS بهره گرفته شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که حوزه اقتصادی در استان دارای راهبردهای آسیبپذیری است. در نتیجه با بهرهگیری از روش برنامهریزی فرض بنیاد میتوان ضعفها و نادیدهانگاریهایی که درخصوص توسعه بلند مدت استان تهران وجود دارد را شناسایی و بازبینی کرد.
نوع مقاله:
علمی پژوهشی مستقل |
موضوع مقاله:
برنامه ریزی منطقه ای دریافت: 1393/9/19 | پذیرش: 1394/4/7 | انتشار: 1395/3/1