دوره 18، شماره 4 - ( 1393 )                   جلد 18 شماره 4 صفحات 96-71 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

khajeh M, bazrafshan O, vagharfard H, Esmaeelpoor Y. An Investigation on the Quantity and Quality of Groundwater in the Parishan Plain. MJSP 2015; 18 (4) :71-96
URL: http://hsmsp.modares.ac.ir/article-21-116-fa.html
خواجه محمد، بذرافشان ام البنین، وقارفرد حسن، اسماعیل پور یحیی. بررسی کمی و کیفی منابع آب زیرزمینی در دشت پریشان. آمایش فضا و ژئوماتیک. 1393; 18 (4) :71-96

URL: http://hsmsp.modares.ac.ir/article-21-116-fa.html


1- دانشجوی کارشناسی ارشد بیابان زدایی دانشگاه هرمزگان
2- هیئت علمی دانشگاه هرمزگان
3- مدیرگروه بخش مرتع و آبخیز دانشگاه هرمزگان
چکیده:   (11240 مشاهده)
امروزه به دلیل خشکسالی‌ها،و بهره‌وری از منابع زیرزمینی اهمیت و توجه بیشتر به منابع آب زیرزمینی امری اجتناب ناپذیر و بررسی وضعیت کمی و کیفی منابع آب زیرزمینی امری مهم محسوب می‌گردد. در این تحقیق به بررسی وضعیت کمی و کیفی و رفتار آب زیرزمینی در دشت پریشان بعنوان یکی مهمترین مراکز کشاورزی استان فارس، پرداخته شده است. لذا بدین منظور آمار داده‌های کمی و کیفی آب زیرزمینی در بازه زمانی 1382 تا1390 استخراج گردید و نقشه‌های کمی و کیفی آب‌های زیرزمینی از روی متغیر داده‌های چاههای پیزومتری به روش میان‌یابی نزدیکترین همسایه (IDW) با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی(GIS) مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین به منظور برآورد شدت و مدت خشکسالی اقلیمی از شاخص استاندارد بارش(SPI) و جهت بررسی روند افت سطح آب زیرزمینی از هیدروگراف چاه‌های پیزومتری موجود در دشت پریشان استفاده گردید. براساس نتایج بدست آمده از هیدروگراف سالانه دشت پریشان، به طور میانگین سطح آب زیرزمینی از سال 1382 تا 1390 افتی معادل 25/6 مترداشته است. همچنین هیدروگراف سالانه دشت سه دوره نوسان سطح ایستابی رادر سال 82 تا 83 (افزایش سطح ایستابی حدود 03/2 متر)، 83 تا 89 (کاهش سطح ایستابی 93/7 متر) و 89 تا 90 (افزایش سطح ایستابی 26/0 متر) تجربه کرده است.
متن کامل [PDF 699 kb]   (9378 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.