یکی از مناطق بسیار مناسب برای فعالیت­های طبیعت­گردی (اکوتوریسم) مناطق حفاظت­شده است. ترویج اکوتوریسم در مناطق حفاظت­شده، به­عنوان سازوکاری برای خودگردانی مالی، پشتوانه­ای برای حفاظت و ابزاری برای تسهیل مدیریت این مناطق محسوب می­شود. ازاین‌رو شناسایی مناطق مناسب جهت گسترش اکوتوریسم در مناطق حفاظت‌شده به‌منظور حفظ چشم­انداز اکولوژیکی که سبب رسیدن به توسعه پایدار منابع طبیعی می­شود، از اهمیت بسزایی برخوردار است. تحقیق حاضر با استفاده از شیوه­ای از روش ارزیابی چندمعیاره به نام ترکیب خطی وزن­دار (WLC)، با به‌کارگیری فن­آوری GIS و روش وزن­دهی AHP به تحلیل پهنه­های مناسب توسعه اکوتوریسم در منطقه حفاظت­شده خاییز جنوبی پرداخته. معیارهای به‌کاررفته در ارزیابی شامل منابع آبی، جانوران، پوشش گیاهی، فیزیوگرافی، تاریخی–طبیعی–مذهبی، تغییرات کاربری اراضی و زمین­شناسی بودند که هر معیار خود از زیر معیارها و گزینه­های تشکیل شده است. درنهایت مناطق مناسب برای اکوتوریسم با درجه­ی متفاوتی از توان و مطلوبیت تعیین گردید. طبق نقشه­های طبقه‌بندی‌شده منطقه برای اکوتوریسم توانایی بالایی دارد، به‌گونه­­ای که 496/4771 هکتار (5/60 درصد) برای اکوتوریسم مناسب بوده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که استفاده از روش WLC و روش وزن­دهی AHP در فرآیند مکان­یابی مناطق تفرجی کارایی بالایی دارد. یکی از مناطق بسیار مناسب برای فعالیت­های طبیعت­گردی (اکوتوریسم) مناطق حفاظت­شده است. ترویج اکوتوریسم در مناطق حفاظت­شده، به­عنوان سازوکاری برای خودگردانی مالی، پشتوانه­ای برای حفاظت و ابزاری برای تسهیل مدیریت این مناطق محسوب می­شود. ازاین‌رو شناسایی مناطق مناسب جهت گسترش اکوتوریسم در مناطق حفاظت‌شده به‌منظور حفظ چشم­انداز اکولوژیکی که سبب رسیدن به توسعه پایدار منابع طبیعی می­شود، از اهمیت بسزایی برخوردار است. تحقیق حاضر با استفاده از شیوه­ای از روش ارزیابی چندمعیاره به نام ترکیب خطی وزن­دار (WLC)، با به‌کارگیری فن­آوری GIS و روش وزن­دهی AHP به تحلیل پهنه­های مناسب توسعه اکوتوریسم در منطقه حفاظت­شده خاییز جنوبی پرداخته. معیارهای به‌کاررفته در ارزیابی شامل منابع آبی، جانوران، پوشش گیاهی، فیزیوگرافی، تاریخی–طبیعی–مذهبی، تغییرات کاربری اراضی و زمین­شناسی بودند که هر معیار خود از زیر معیارها و گزینه­های تشکیل شده است. درنهایت مناطق مناسب برای اکوتوریسم با درجه­ی متفاوتی از توان و مطلوبیت تعیین گردید. طبق نقشه­های طبقه‌بندی‌شده منطقه برای اکوتوریسم توانایی بالایی دارد، به‌گونه­­ای که 496/4771 هکتار (5/60 درصد) برای اکوتوریسم مناسب بوده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که استفاده از روش WLC و روش وزن­دهی AHP در فرآیند مکان­یابی مناطق تفرجی کارایی بالایی دارد.

واژه‌های کلیدی: طبیعت‌گردی، تحلیل سلسله مراتبی (AHP)، روش وزین خطی (WLC)، منطقه حفاظت-شده خاییز

متن کامل [PDF 1430 kb]   (3359 دریافت)