دوره 15، شماره 3 - ( 1390 )                   جلد 15 شماره 3 صفحات 82-60 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

- -, - -, - -. -. MJSP 2011; 15 (3) :60-82
URL: http://hsmsp.modares.ac.ir/article-21-717-fa.html
قنواتی عزت الله، عظیمی آزاده، فرجی مولایی امین. تعیین جهات بهینه توسعه شهر بر اساس پارامترهای محیطی (مورد: شهر بابلسر). برنامه‌ریزی و آمایش فضا. 1390; 15 (3) :60-82

URL: http://hsmsp.modares.ac.ir/article-21-717-fa.html


1- دانشیار ژئومورفولوژی، دانشگاه تربیت معلم تهران، ایران
2- کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی، دانشگاه تربیت معلم، تهران، ایران
3- دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران، ایران
چکیده:   (5573 مشاهده)
هدایت و تعیین جهت رشد کالبدی شهر یکی از اصولی‌ترین مسائل مرتبط با مباحث توسعه پایدار با هدف بهینه‌سازی رشد شهر است. از آنجایی که زمین‌های پیرامونی شهر به‌ویژه در شهرهای ایران به‌عنوان محیط پشتیبان شهر مورد توجه‌اند و در عین حال، بخش بسیاری از شهرهای ایران در پسکرانه زمین‌های کشاورزی ایجاد شده‌اند؛ بنابراین توجه به تعیین جهتی برای رشد کالبدی شهر- که در آن به زمین‌های کشاورزی کمترین آسیب وارد شده و در ارتباط با سایر پارامترهای طبیعی چون گسل و ساختار زمین‌شناسی، جهت باد، سطوح آب‌های زیر‌زمین و غیره نیز بهترین شرایط را داشته باشد- یکی از مسائل مهم در مفاهیم نظری برنامه‌ریزی محیطی است. هدف این مقاله، بررسی و تعیین بهترین جهات رشد کالبدی شهر بابلسر بر مبنای مجموعه‌پارامترهای طبیعی مانند سطوح آب‌های زیر‌زمینی، گسل و ساختار زمین‌شناسی، زمین‌های کشاورزی، جهت باد و حریم آبراه است. برای تعیین جهت بهینه رشد کالبدی شهر بابلسر، از روش تحلیل سلسله‌مراتبی AHP و ELECTRE استفاده شده است. در این روش‌ها پنج گزینه یعنی محور غربی، شرقی، جنوبی، جنوب‌شرقی و جنوب‌غربی بر مبنای شاخص‌های پنج‌گانه بررسی شده‌اند. نتایج محاسبات نشان می‌دهد دو محور غربی و شرقی بیشترین اولویت را جهت هدایت رشد کالبدی شهر بابلسر دارند.
متن کامل [PDF 1192 kb]   (5821 دریافت)    

دریافت: 1389/2/11 | پذیرش: 1390/8/4 | انتشار: 1390/12/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.