دوره 17، شماره 1 - ( 1392 )                   جلد 17 شماره 1 صفحات 86-65 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

خرم روز حامدرضا، طالعی محمد. ارزیابی و اصلاح موقعیت مکانی ایستگاه‌های شبکه قطار شهری با استفاده از سیستم اطلاعات مکانی و تصمیم‌گیری چند‌معیاره (مطالعه موردی خط سه قطار شهری تهران). برنامه‌ریزی و آمایش فضا. 1392; 17 (1) :65-86

URL: http://hsmsp.modares.ac.ir/article-21-5055-fa.html


1- دانشجوی کارشناسی ارشد سیستم های اطلاعات مکانی، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران،‌ ایران
2- استادیار سیستم های اطلاعات مکانی، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران،‌ ایران
چکیده:   (4882 مشاهده)
باوجود مزایای زیادی مانند استفاده از سوخت پاک، استقلال از شبکه راه های شهری و ظرفیت بالا در جابه جایی مسافر، در برخی موارد به علت مکان سنجی نامناسب ایستگاه ها، قطار شهری فاقد کارایی بهینه است. بنابراین، ضروری است تا در طراحی شبکه ایستگاه ها و خطوط قطار شهری- که مهم ترین وسیله نقلیه عمومی و در عین حال پرهزینه ترین ازنظر احداث و راه اندازی است- تا حد امکان از دانش و فناوری روز استفاده کنیم. روش پیشنهادی این تحقیق شامل شناسایی معیارهای تأثیرگذار در مکان یابی ایستگاه ها و به کارگیری روش تحلیل سلسله مراتبی در وزن دهی به هریک از آن ها، استفاده از سیستم اطلاعات مکانی برای ارزیابی مکان ایستگاه ها در نقشه طرح اولیه، شناسایی ایستگاه های نیازمند اصلاح مکان و در ادامه پیشنهاد چند گزینه برای تغییر موقعیت فعلی ایستگاه های نامناسب و درنهایت به کارگیری مدل تصمیم گیری نزدیکی به گزینه ایدئال با هدف انتخاب بهترین گزینه پیشنهادی است. این روش توانست با دقت مناسب، وضعیت نقشه طرح فعلی خط سه قطار شهری تهران- حدفاصل میدان راه آهن و بزرگراه شهید صیاد شیرازی- را ارزیابی و با اعمال تغییرات محلی در شبکه، نقشه موجود را اصلاح کند. خروجی نهایی این تحقیق بیانگر بهبود کارایی شبکه قطار شهری براساس اصلاح مکان ایستگاه های نامناسب است.
متن کامل [PDF 960 kb]   (6274 دریافت)    

دریافت: 1390/11/2 | پذیرش: 1391/10/17 | انتشار: 1392/3/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.