جستجو در:
دوره 24، شماره 4 - ( 1399 )
جلد 24 شماره 4 صفحات 28-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rafati S, Rafati Alashti M. Application of MODIS Optical depth Data in Estimation of PM10 (Case Study: Tehran). MJSP 2020; 24 (4) :1-28
URL: http://hsmsp.modares.ac.ir/article-21-39383-fa.html
URL: http://hsmsp.modares.ac.ir/article-21-39383-fa.html
رفعتی سمیه، رفعتی الاشتی مجتبی. کاربرد داده‌های ضخامت نوری سنجنده مادیس در برآورد غلظت ذرات معلق (مطالعه موردی: شهر تهران(. برنامه‌ریزی و آمایش فضا. 1399; 24 (4) :1-28
1- استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه سیدجمال الدین اسدآبادی ، rafatisomayeh@gmail.com
2- دانش آموخته دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات
2- دانش آموخته دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات
چکیده: (2597 مشاهده)
چکیده
در این پژوهش سعی شد با کاربرد مدل رگرسیون و بر‌اساس متغیرهای ضخامت نوری هواویزها و پارامترهای هواشناسی، میزان ذرات معلق برآورد و دقت آن ارزیابی شود. برای این منظور داده‌های غلظت ذرات معلق کوچک‌تر از 10 میکرومتر، داده‌های دما، رطوبت نسبی، سرعت باد، دید افقی و ابرناکی، ارتفاع لایه مرزی، ضخامت نوری هواویزها حاصل الگوریتم‌های ادغامی دیپ‌بلو و دارک‌تارگت 550/0 نانومتر به‌کار گرفته شد.
نتایج نشان داد میزان نوسانات ذرات معلق که توسط مدل قابل توجیه است تصادفی نیست (در سطح اطمینان 99درصد)، هر‌چند که تغییرات توجیه‌شده توسط مدل‌ها کم (16درصد در فصل گرم و 20درصد در فصل سرد) است و خطاهای محاسبه‌شده در بخش ارزیابی روشن نمود که مدل‌های ارائه شده، دقت زیادی ندارند. همچنین مشخص شد در فصل گرم متغیر سرعت باد می‌تواند نتایج حاصل از مدل رگرسیون رابطۀ ضخامت نوری هواویزها و غلظت ذرات معلق کوچک‌تر از 10 میکرومتر را بهبود ببخشد و در فصل سرد نیز وجود متغیرهای ارتفاع لایۀ مرزی و دما در مدل رگرسیون به‌لحاظ آماری قابل قبول است و باعث بهبود نتایج مدل می‌شود.
واژه‌های کلیدی: ذرات معلق، ضخامت نوری هواویزها، مدل رگرسیون، پارامترهای هواشناسی، تهران.
در این پژوهش سعی شد با کاربرد مدل رگرسیون و بر‌اساس متغیرهای ضخامت نوری هواویزها و پارامترهای هواشناسی، میزان ذرات معلق برآورد و دقت آن ارزیابی شود. برای این منظور داده‌های غلظت ذرات معلق کوچک‌تر از 10 میکرومتر، داده‌های دما، رطوبت نسبی، سرعت باد، دید افقی و ابرناکی، ارتفاع لایه مرزی، ضخامت نوری هواویزها حاصل الگوریتم‌های ادغامی دیپ‌بلو و دارک‌تارگت 550/0 نانومتر به‌کار گرفته شد.
نتایج نشان داد میزان نوسانات ذرات معلق که توسط مدل قابل توجیه است تصادفی نیست (در سطح اطمینان 99درصد)، هر‌چند که تغییرات توجیه‌شده توسط مدل‌ها کم (16درصد در فصل گرم و 20درصد در فصل سرد) است و خطاهای محاسبه‌شده در بخش ارزیابی روشن نمود که مدل‌های ارائه شده، دقت زیادی ندارند. همچنین مشخص شد در فصل گرم متغیر سرعت باد می‌تواند نتایج حاصل از مدل رگرسیون رابطۀ ضخامت نوری هواویزها و غلظت ذرات معلق کوچک‌تر از 10 میکرومتر را بهبود ببخشد و در فصل سرد نیز وجود متغیرهای ارتفاع لایۀ مرزی و دما در مدل رگرسیون به‌لحاظ آماری قابل قبول است و باعث بهبود نتایج مدل می‌شود.
واژه‌های کلیدی: ذرات معلق، ضخامت نوری هواویزها، مدل رگرسیون، پارامترهای هواشناسی، تهران.
واژه‌های کلیدی: واژه‌های کلیدی: ذرات معلق، ضخامت نوری هواویزها، مدل رگرسیون، پارامترهای هواشناسی، تهران.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
فنون پردازش داده های مکانی در برنامه ریزی محیطی
دریافت: 1398/10/7 | پذیرش: 1399/10/5 | انتشار: 1399/10/10
دریافت: 1398/10/7 | پذیرش: 1399/10/5 | انتشار: 1399/10/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |