دوره 18، شماره 3 - ( 1393 )                   جلد 18 شماره 3 صفحات 124-99 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Social vulnerability assessment and ranking of cities in earthquake TOPSIS Model and GIS(A case study City of Yazd). MJSP 2014; 18 (3) :99-124
URL: http://hsmsp.modares.ac.ir/article-21-2340-fa.html
ملکی سعید، مودت الیاس، فیروزی محمد علی. ارزیابی و رتبه‌بندی آسیب‌پذیری اجتماعی شهرها در برابر زلزله با مدل TOPSIS و GIS (نمونه موردی شهر یزد). برنامه‌ریزی و آمایش فضا. 1393; 18 (3) :99-124

URL: http://hsmsp.modares.ac.ir/article-21-2340-fa.html


1- دانشگاه شهید چمران
2- دانشگاه شهید چمران اهواز
چکیده:   (9480 مشاهده)
کاهش بحران و نیل به توسعۀ پایدار نیازمند شناخت و تبیین درست از ماهیت و ابعاد جوامع و مکان¬ها در برابر مخاطرات طبیعی(زلزله) دارد. از اینرو ارزیابی آسیب پذیری اجتماعی شهرها در برابر زلزله در ابعاد مختلف می¬تواند نقش بسزایی در مدیریت و ارزیابی خطر پذیری ناشی از این پدیده طبیعی ایفا نماید. که پژوهش حاضر با ماهیت توسعه¬ای- کاربردی، روش توصیفی- تحلیلی، هدف ارزیابی و اولویت¬بندی میزان آسیب پذیری اجتماعی شهر در برابر مخاطره طبیعی(زلزله)، و بهره¬گیری از مدل¬های کمی TOPSIS و GIS، نرم افزارهای Excel و SPSS به بررسی موضوع پرداخته است. همچنین به منظور کاهش ضریب خطا و تعیین دقیق¬تر پیش¬بینی¬ها، 50 متغیر از زیرمجموعه شاخص¬های اجتماعی-اقتصادی، فیزیکی-کالبدی و جمعیت مناطق شهر یزد را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است. نتایج نشان می¬دهد میانگین آسیب پذیری در مناطق برابر 412/0 درصد بوده که منطقه 2 با میزان TOPSIS، 642/0 درصد آسیب پذیرترین منطقه، منطقه 3 با میزان TOPSIS، 411/0 درصد، آسیب پذیری در حد متوسط و در نهایت منطقه 1 با میزان TOPSIS، 183/0 درصد کمترین آسیب پذیری اجتماعی در برابر زلزله را در مناطق شهر یزد دارا می¬باشد. درصد آسیب پذیرترین منطقه، منطقه 3 با میزان TOPSIS، 411/0 درصد،
واژه‌های کلیدی: آسیب پذیری اجتماعی، زلزله، شهر یزد
متن کامل [PDF 1167 kb]   (5351 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.