جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای سطح زیرکشت
عبدالرضا انصاری آملی، عباس علیمحمدی،
دوره ۱۵، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۰ )
چکیده
نظارت بر محصولات کشاورزی نقش بسیار مهمی در تأمین مواد غذایی مورد نیاز جهانی دارد. متأسفانه به علت بی‌توجهی به مسائل اصولی توسعه، با افزایش جمعیت و توسعه اقتصاد و صنعت ، کمیت و کیفیت زمین‌های کشاورزی به سرعت کاهش پیدا می‌کند. در همین ارتباط، اندازه‌گیری دقیق میزان محصولات کشاورزی از اهمیت مهمی در آمار کشاورزی برخوردار است. به‌طور کلی به منظور تخمین تولیدات محصول، اطلاعاتی مانند مساحت و میزان تولید در واحد سطح از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. فناوری سنجش از دور می‌تواند اطلاعاتی با ارزش و به موقع درباره توزیع محصول، سطح زیر کشت و پتانسیل تولید در اختیار تصمیم‌گیران در بخش کشاورزی قرار دهد.
در دهه‌های اخیر روش‌های متعددی به منظور طبقه‌بندی و محاسبه سطح زیر کشت محصولات کشاورزی از داده‌های سنجش از دور ارائه شده است.
هدف از این تحقیق طبقه‌بندی محصول برنج و براورد سطح زیرکشت آن دراستان گیلان در شمال ایران با استفاده از داده‌های چندزمانه سنجنده AVHRR )ماهواره (NOAA می‌باشد. به همین منظور از روش طبقه‌بندی چندزمانه متکی بر استخراج بیشینه NDVI روزانه به منظور حذف ابر استفاده شده است. نوآوری روش طبقه‌بندی استفاده شده عبارت است از تنوع در کاربرد عملیات جبری اعمال شده بر روی NDVIهای ماهانه به منظور استخراج و تفکیک مناطقی که دارای بیش‌ترین میزان سبزینگی در طی فصل رشد در منطقه مورد مطالعه هستند. نتایج به‌دست آمده از به‌کارگیری روش فوق نشان می‌دهد که علی‌رغم قدرت تفکیک پایین داده‌های AVHRR درمناطقی که مزارع برنج در سطح وسیع و پیوسته گسترش یافته‌اند، دقت محاسبات مربوط به سطح زیرکشت برنج تا میزان قابل توجهی افزایش پیدا می‌کند تا جایی که در مقایسه با نقشه مرجع دقت نهایی برابر با ۹۶/۹۱ درصد می‌باشد. باتوجه به پایین بودن هزینه‌های روش استفاده شده در تحقیق، بررسی‌های بیش‌تر به منظور ارزیابی دقیق‌تر آن توصیه می‌شود.
ملیحه ملاشاهی، حمید محمدی، امیر دادرس مقدم،
دوره ۲۵، شماره ۲ - ( ۴-۱۴۰۰ )
چکیده
این پژوهش به‌دنبال بررسی ارتباط بین عوامل اقتصادی و سطح زیرکشت محصولات زراعی است. مدل در قالب اقتصادسنجی فضایی برای شش استان با اقلیم خشک شامل استان‌های اصفهان، سیستان و بلوچستان، فارس، کرمان، هرمزگان، یزد، در بازه زمانی سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۷، تصریح شد. در این پژوهش به‌دلیل بُعد مکانی داده‌ها، از تکنیک اقتصاد سنجی فضایی استفاده شد. به عبارتی ارتباط مثبتی بین مشاهدات مربوط به سطح زیرکشت این استان‌ها وجود دارد، که عدم لحاظ کردن آن در مدل، نتایج تورش‌داری به همراه خواهد داشت. پس از جمع‌آوری داده‌ها و تشکیل ماتریس مجاورت، با استفاده از نرم افزار Ststa۱۵ مدل تخمین زده شد. با توجه به آزمون موران و تحلیل نتایج حاصل از چهار مدل فضایی، مدل دوربین فضایی انتخاب شد. در این مطالعه اثرات مستقیم و اثرات غیرمستقیم متغیرهای توضیحی برآورد شد، که نتایج بیانگر معنادار بودن اثرات مستقیم و اثرات سرریز بر اساس اثرات غیرمستقیم است. نتایج حاصل از تحلیل یافته‌های مدل دوربین فضایی نشان داد که توزیع درآمد در مناطق روستایی، توزیع درآمد در مناطق شهری، نرخ تورم، نرخ بیکاری، نرخ شهرنشینی، نسبت جوانی جمعیت، نرخ مشارکت اقتصادی و محصول ناخالص داخلی عوامل تأثیرگذار بر سطح زیرکشت محصولات زراعی در استان‌های مورد بررسی می‌باشد.
