دوره 25، شماره 2 - ( 1400 )
جلد 25 شماره 2 صفحات 205-183 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مجتبی یمانی 
1، لیلا حیدریان2 ، ابوالقاسم گورابی2 ، مهران مقصودی2
1، لیلا حیدریان2 ، ابوالقاسم گورابی2 ، مهران مقصودی2
1- دانشگاه تهران دانشکده جغرافیا ، myamani@ut.ac.ir
2- دانشگاه تهران دانشکده جغرافیا
2- دانشگاه تهران دانشکده جغرافیا
چکیده: (3367 مشاهده)
استقرار اغلب سکونتگاههای شهری و روستایی ایران در مجاورت مناطق کوهستانی باعث شده تا احتمال وقوع ناپایداریهای دامنهای و جابجایی زمین یکی از چالشهای پیشروی برنامهریزان شهری محسوب گردد. در این پژوهش با استفاده از تصاویر راداری سنتینل 1، طی بازه زمانی سه ساله (از تاریخ 06/01/2016تا 21/12/2018)، با استفاده از روش تکنیک سری زمانی SBAS در نرمافزار GMTSAR ، نقشه جابجایی و ناپایداری دامنهای زمین در محدوده شهر پردیس تولید شدهاند. در همین راستا پتانسیل خطر وقوع حرکات دامنهای، در قالب مدل تلفیقی AHP - منطق فازی، با بهرمندی از متغیرهای شیب، جهت شیب، ارتفاع، رودخانه، گسل، لیتولوژی و راه ارتباطی مورد ارزیابی قرار گرفتهاند. در پایان نتایج تکنیک سری زمانی و مدلسازی مقایسه و تحلیل های لازم ارائه شدهاند. نتایج حاصله بیانگر آنند که؛ بخشهای جنوبی شهرهای پردیس، رودهن و بومهن که بر مخروط افکنهها استقرار یافته اند، به ترتیب 35-، ۳1-و 29- میلیمتر در سال فرونشست و بخشهای شمالی 25 میلیمتر بالاآمدگی داشتهاند. نتایج مدلسازی نشان داد که بیش از 40 درصد محدوده در معرض وقوع زمین لغزش بوده که حدود ۷۰ درصد از آنها بر مناطق ناپدار حاصل از تکنیک راداری همپوشانی دارند. این تحقیق کارآیی تکنیک راداری در ارزیابی و اعتبارسنجی مدلسازی AHP - منطق فازی را بخوبی نمایان نمود
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
فنون پردازش داده های مکانی در برنامه ریزی محیطی
دریافت: 1398/11/9 | پذیرش: 1399/7/9 | انتشار: 1400/4/10
دریافت: 1398/11/9 | پذیرش: 1399/7/9 | انتشار: 1400/4/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |