1- کارشناس ارشد ارزیابی و آمایش سرزمین دانشکده منابع طبیعی دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان، بهبهان، ایران
2- - استادیار، گروه محیطزیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی خاتمالانبیاء بهبهان، بهبهان، ایران ، pourkhabbaz@yahoo.com
3- استادیار، گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی خاتمالانبیاء بهبهان، بهبهان، ایران
4- عضو هیات علمی گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان
چکیده: (3426 مشاهده)
امروزه توسعهی شهرها بیشتر در نواحی پیرامونی و بدون توجه به توان واقعی و محدودیتهای این اراضی انجام میشود. این تحقیق با روندی توصیفی و تحلیلی و با بهکارگیری مدلی کلینگر انجام شده و کاربرد روش تلفیقی تصمیمگیری چندمعیاره و مدل DEMATEL-ANP را در ارزیابی اراضی شهری نشان میدهد. براساس مدل اکولوژیک حرفی ایران، معیارهای اصلی تأثیرگذار بر کاربری توسعهی شهری انتخاب شدند. سپس درقالب یک مدل، با کمک تصمیمگیری چندمعیاره (MCDM) و بهمنظور تعیین شدت روابط موجود بین عوامل، از روش DEMATEL استفاده شد. استانداردسازی معیارها با منطق فازی و وزندهی فاکتورها با استفاده از فرآیند تحلیل شبکهای (ANP) انجام شد و درنهایت، تلفیق لایهها در محیط Idrisi توسط روش ترکیب خطی وزنی WLC صورت گرفت. بنابر نتایج، هر سه طبقهی کاربری توسعهی شهری در منطقهی موردمطالعه وجود دارد و مجموع مساحت مناطق دارای توان درجهی 1 و 2 توسعهی شهری 243 کیلومتر مربع است. این مدل با تلفیق روشهای مختلف، راهحل مناسبی برای بهبود روند تصمیمگیری گروهی ارزیابان ارائه کرد و از این طریق، وزن نهایی معیارهای مؤثر در کاربری توسعهی شهری مشخص شد.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
برنامه ریزی شهری دریافت: 1398/9/17 | پذیرش: 1398/11/13 | انتشار: 1399/4/10