این تحقیق با هدف بررسی ارتباط دمای سطح زمین با پوشش گیاهی و کاربری اراضی دشت گرگان به کمک داده‌های سنجش از دور انجام شد. در گام نخست، تصویر لندست 8 متعلق به سال 2018، پیش پردازش و آماده‌ گردید و نقشه کاربری/پوشش سرزمین در 8 طبقه تهیه شد. سپس، برای اندازه‌گیری دمای سطحی از باند حرارتی تصویر و معادلات مربوط استفاده گردید. سرانجام، از شاخص اختلاف گیاهی نرمال شده یا NDVI برای محاسبه گسیل‌مندی سطحی استفاده و نقشه دمای سطح زمین LST استخراج شد. به­منظور خنثی‌کردن اثر ارتفاع بر LST، پیکسل‌های انتخابی از نقاط هم ارتفاع در هر کاربری انتخاب شدند. نتایج نشان داد کاربری بایر به دلیل نداشتن پوشش حفاظتی دارای دمای بیشتری (96/45 درجه سانتی‌گراد) است، درحالی که کاربری زراعت آبی (با بالاترین میزان سبزینگی) با دمای 03/34 درجه سانتی‌گراد کم‌ترین میانگین دمایی را در بین سایر کاربری‌ها داشت. از آنجاکه کاربری جنگل در ارتفاعات بالاتری قرار دارد، دمای سطحی آن بصورت جداگانه بررسی گردید. مقایسه دمای سطحی پیکسل‌های مربوط به کاربری جنگل و بخش جنگل‌تراشی شده نشان داد که میزان LST در بخش جنگل‌تراشی شده حدود 5 درجه سانتی‌گراد بیشتر از کاربری جنگل است. در مجموع، مناطقی که پوشش گیاهی متراکم‌تری مانند جنگل دارند میزان LST به مراتب کمتری از سایر کاربری‌ها داشتند.
 

واژه‌های کلیدی: دشت گرگان، دمای سطح زمین، کاربری اراضی 2018، لندست 8، شاخص NDVI.

متن کامل [PDF 572 kb]   (2708 دریافت)