پیشبرد توسعه نیاز به رویکردهایی چندسازمانی دارد؛ لذا بررسی ظرفیت ارتباطات، برای پیوند سازمانهای مختلف ضروری است. از ظرفیت ارتباطات، بهعنوان تلاشهای مشترکی یاد میکنند که فاصله بین سازمانها را کاهش میدهد. در فرایند توسعه گردشگری ساحلی سازمانهای مختلفی درگیر میباشند؛ استانداری، فرمانداری، منابع طبیعی، محیطزیست، جهاد کشاورزی و ... . در صورت وجود ظرفیت ارتباطات، این سازمانها میتوانند در جهت توسعه گردشگری ساحلی با یکدیگر همکاری کنند؛ همچنین در تعامل با سایر ذینفعان در جهت توسعه هرچهبهتر مقاصد گردشگری ساحلی اقدام نمایند. هدف از این پژوهش، تحلیل ظرفیت ارتباطات سازمانهای متولی گردشگری ساحلی است. ارتباطات در این پژوهش در قالب ارتباط درونسازمانی، بینسازمانی (دولتی)، ارتباط با سرمایهگذاران بخش خصوصی، سازمانهای غیردولتی، گردشگران و روستائیان، از طریق پرسشنامه مورد سنجش و تحلیل قرار گرفت؛ همچنین از آزمون T تکنمونهای و تحلیل واریانس برای تحلیل دادهها استفاده گردید. براساس نتایج، بیشترین ارتباطی سازمانهای متولی، ارتباط درونسازمانی و کمترین آن مربوط به ارتباط با روستائیان میباشد. بهطورکلی، ظرفیت ارتباطات در سازمانهای متولی پایین است و براساس نتایج بهدستآمده، میتوان گفت که ضعف ارتباطات سازمانی یکی از دلایل توسعه پایین مقاصد گردشگری ساحلی روستایی در استان گیلان میباشد.
نوع مقاله:
علمی پژوهشی، مستخرج از پایان نامه |
موضوع مقاله:
فرایندهای سطح زمین دریافت: 1395/11/20 | انتشار: 1397/5/24