تحلیل نقش کلان شهرها در تحولات ساختارفضایی استان های ایران

-علی اکبری, کاشی, کماسی. (2018). ارزیابی رقابت‌پذیری اقتصادی کلان‌شهرهای ایران. فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای, 8(29, 13-26.
-امیدعلی, فنی, شفیعی ثابت . (2022). تبیین نقش رقابت‌ پذیری کلان‌ شهری در توسعه منطقه‌ ای (مطالعه موردی: کلان‌ شهرتهران). پژوهشهای جغرافیای انسانی, 54(1), 253-267.
-خیرالدین, مقدم, طاهری. (2022). بررسی و تحلیل‎‎ سازمان فضایی‎‎ منطقه کلانشهری تهران با‎‎ استفاده از جریان فضایی جمعیتی. نشریه هنرهای زیبا: معماری و شهرسازی, 26(4), 27-37.
-داداشپور, هاشم, شیرپور. (2024). جایگاه سیستم نوآوری منطقه‌ای در فرآیند یادگیری بنگاه‌های صنعتی (نمونه مطالعاتی: صنایع مبلمان محور شرق منطقه کلان شهری تهران؛ شهرستان پردیس و دماوند). برنامه‌ریزی و آمایش فضا, 28(1), 1-25.
-داداش‌پور, هاشم, علی‌دادی. (2018). تحلیل ریخت‌شناسانۀ ساختار فضایی توزیع جمعیت در منطقۀ کلان‌شهری تهران. پژوهشهای جغرافیای انسانی, 50(1), 109-125.
-رفیعیان, شاه حسینی, داداش پور. (2022). فراتحلیل مطالعات حوزه مناطق کلان‌شهری در ایران. معماری و شهرسازی آرمان شهر, 15(38), 247-270.
-ملک زاده, داداش پور, رفیعیان. (2020). بررسی عوامل موثر بر ساختار فضایی شهری و منطقه‌ای با استفاده از روش تحلیل محتوا. دانش شهرسازی, 3(4), 1-14.
-زبردست, پور خلیل. (2009). تبیین فرایند شکل‌گیری، تکوین و دگرگونی مناطق کلان‌شهری. پژوهشهای جغرافیای انسانی, 42(69), 105-121.
-زیاری, اله, احسانی فرد. (2022). بررسی رقابت پذیری شهرها توسط شاخص های شهراثرگذار و شهر قدرتمند با تلفیق مدل الماس پورتر «diamond model» و تکنیک Fuzzy dematel»»(مورد پژوهی: دارالمرحمه، سمنان). برنامه‌ریزی و آمایش فضا, 26(2), 127-159.
-شعبانی, هوشمند, ناجی میدانی. (2022). بررسی اثرات سرریز فضایی شهرنشینی بر رشد اقتصادی استان‌های ایران (رویکرد داده‌های تابلویی پویای فضایی). پژوهش‌های رشد و توسعه اقتصادی, 12(47), 53-76.
-ضرغامی, توکلی نیا, صرافی. (2022). ارزیابی ساختار فضایی مناطق کلان‌شهری از منظر قابلیت‌های هم‌افزایی اقتصادی مورد پژوهی: منطقه کلان‌شهری تهران. پژوهشهای جغرافیای انسانی, 54(3), 1059-1081.
-عظیمی. (2019). آمایش سازمان فضایی منطقه با تأکید بر نظام جریان کالای حمل شده در منطقه البرز جنوبی. فصلنامه برنامه ریزی توسعه شهری و منطقه ای, 3(7), 79-107.
-کاردگر, شریفی, علمی. (2023). تحلیل فضایی عوامل موثر بر نرخ اشتغال استان‌های ایران (با رویکرد داده‌های تابلویی فضایی). مدلسازی اقتصادسنجی, 7(4), 143-177.
-لطفی, شهمیری, روشناس . (2022). بررسی ارتباط بین ساختار فضایی و نابرابری‌های منطقه‌ای در استان‌های کشور. مطالعات جغرافیایی مناطق خشک, 6(21), 15-29.
-منوچهری میاندوآب, رهنمایی. (2019). تحلیلی بر فرایند تولید فضای سرمایه‌داری دولتی در ایران مورد: شهر تهران. برنامه‌ریزی و آمایش فضا, 23(1), 85-116.
-Agarwal, P. (2001). Walter Christaller, Hierarchical Patterns of Urbanization. CSISS Classics.
-Anas, A., Arnott, R., & Small, K. A. (1998). Urban spatial structure. Journal of economic literature, 36(3), 1426-1464.
-Arif, M., Hussain, J., Hussain, I., Kumar, S., & Bhati, G. (2014). GIS based inverse distance weighting spatial interpolation technique for fluoride occurrence in ground water. Open Access Library Journal, 1(4), 1-6.
-Batty, M. (2009). Cities as Complex Systems: Scaling, Interaction, Networks, Dynamics and Urban Morphologies.
-Castells, M. (1998). The information age: Economy, society and culture. Vol. 3, End of millennium: Blackwell.
-Chen, Y. (2021). An analytical process of spatial autocorrelation functions based on Moran’s index. PLoS One, 16(4), e0249589.
-Christaller, W. (1933). Die Zentralen Orte in Suddeutschland, Jena. Central Places in Southern Germany.
-Desrochers, P., & Hospers, G.-J. (2007). Cities and the Economic Development of Nations: An Essay on Jane Jacobs' Contribution to Economic Theory. Canadian Journal of Regional Science, 30(1).
-Echenausía-Monroy, J., Cuensta-garcía, J., & Ramirez, J. P. (2022). The wonder world of complex systems. Chaos Theory and Applications, 4(4), 267-273.
-EGRI, Z., & TÁNCZOS, T. (2015). Spatial layers and spatial structure in Central and Eastern Europe Regional Statistics 5 (2): 34–61. In.
-Ekholm, K. (1998). Proximity advantages, scale economies, and the location of production. The geography of multinational firms, 59-76.
-Fainstein, S. S. (2014). The just city. International journal of urban Sciences, 18(1), 1-18.
-Feldman, M. P., & Francis, J. L. (2004). Homegrown solutions: Fostering cluster formation. Economic development quarterly, 18(2), 127-137.
-Friedmann, J. (1967). A general theory of polarized development.
-Fujita, M., & Thisse, J.-F. (2009). New economic geography: an appraisal on the occasion of Paul Krugman's 2008 Nobel Prize in Economic Sciences. Regional science and urban economics, 39(2), 109-119.
-Gaspar, J. M. (2020). New economic geography: economic integration and spatial imbalances. Spatial Economics Volume I: Theory, 79-110.
-Geyer, H. S., & Kontuly, T. (1993). A theoretical foundation for the concept of differential urbanization. International Regional Science Review, 15(2), 157-177.
-Henderson, J. (2000). The Effects of Urban Concentration on Economic Growth.

-Huang, X., Li, G., & Liu, J. (2020). The Impact of Spatial Structure on Economic Efficiency of Beijing‐Tianjin‐Hebei Megalopolis in China. Complexity, 2020(1), 6038270.
-Jaber, A. S., Hussein, A. K., Kadhim, N. A., & Bojassim, A. A. (2022). A Moran’s I autocorrelation and spatial cluster analysis for identifying Coronavirus disease COVID-19 in Iraq using GIS approach. Caspian Journal of Environmental Sciences, 20(1), 55-60.
-Krugman, P. (1991). Geography and trade. Cambridge. MIT Press.. 1991b. Increasing returns and economic geography. Journal of Political Economy, 99(31), 483-499.
-Krugman, P. (1992). Geography and trade: MIT press.
-Krugman, P. (2011). The new economic geography, now middle-aged. Regional studies, 45(1), 1-7.
-Lasuen, J. R. (1969). On growth poles. Urban studies, 6(2), 137-161.
-Liu, K., Xue, M., Peng, M., & Wang, C. (2020). Impact of spatial structure of urban agglomeration on carbon emissions: An analysis of the Shandong Peninsula, China. Technological Forecasting and Social Change, 161, 120313.
-Meijers, E. (2008). Measuring polycentricity and its promises. European planning studies, 16(9), 1313-1323.
-Morissette, L., & Chartier, S. (2013). The k-means clustering technique: General considerations and implementation in Mathematica. Tutorials in Quantitative Methods for Psychology, 9(1), 15-24.
-Oktavia, E., & Mustika, I. W. (2016). Inverse distance weighting and kriging spatial interpolation for data center thermal monitoring. Paper presented at the 2016 1st International Conference on Information Technology, Information Systems and Electrical Engineering (ICITISEE).
-Omidali, E., Fanni, Z., & ShafieiSabet, N. (2022). Explaining the role and function of Iranian metropolises in the regional development programs of the country. International Journal of Urban Management and Energy Sustainability, 3(3), 1-18.
-Prountzos, D., & Pingali, K. (2013). Betweenness centrality: algorithms and implementations. Paper presented at the Proceedings of the 18th ACM SIGPLAN symposium on Principles and practice of parallel programming.
-Sedgwick, P. (2010). Independent samples t test. Bmj, 340.
-Seongha, L., & Ishiro, T. (2023). Regional economic analysis of major areas in South Korea: using 2005–2010–2015 multi‑regional input–output tables.
-Tobler, W. R. (1970). A computer movie simulating urban growth in the Detroit region. Economic Geography, 46(sup1), 234-240.
-Wang, S., Wang, Y., & Wang, D. (2014). Spatial structure of central places in jilin central urban agglomeration, jilin Province, China. Chinese Geographical Science, 24, 375-383.
-Yeh, A. G., Lin, C., & Yang, F. F. (2021). Mega-city region development in China: Routledge London.
-Yong, A. G., & Pearce, S. (2013). A beginner’s guide to factor analysis: Focusing on exploratory factor analysis. Tutorials in Quantitative Methods for Psychology, 9(2), 79-94.
-Zhang, J., & Luo, Y. (2017). Degree centrality, betweenness centrality, and closeness centrality in social network. Paper presented at the 2017 2nd international conference on modelling, simulation and applied mathematics (MSAM2017).