ارزیابی و اولویت‌بندی مناطق شهری براساس شاخص‌های شهر خلاق (نمونه‌ی موردی: شهر سنندج)

نویسندگان
1 دانشیار گروه برنامه ریزی شهری، دانشگاه محقق اردبیلی
2 دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل
3 کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه محقق اردبیلی
4 مدرس گروه هنر و معماری دانشگاه بناب
چکیده
تحقیق، کاربردی و روش بررسی آن توصیفی – تحلیلی است و برای تجزیه و تحلیل داده­ها از مدل­های تحلیل شبکه­ای، تاپسیس، رگرسیون چندمتغیره و تحلیل پرسشنامه استفاده شده است. جامعه­ی آماری پژوهش، مناطق پنج­گانه­ی شهر سنندج و شاخص­های تحقیق شامل بیست­ویک زیرشاخص شهر خلّاق در قالب چهار شاخص کلی است. نتایج به­دست­آمده از مدل ANP نشان می­دهد معیار نوآوری با 063/0 بیشترین تأثیر را در حرکت یک منطقه به­سمت منطقه­ی خلاق در شهر سنندج دارد. در ایـن میـان، شاخص­های تعداد محققان با 116/0 و تعداد اختراعات با 088/0 در تحقق شهرخلاق سنندج بیشترین نقـش را دارند. منطقه­ی سه با میزان تاپسیس 9596/0 در رتبه­ی اول و منطقه­ی چهار با میزان تاپسیس 2851/0 در رتبه­ی آخر از لحاظ سطح خلاقیت قرار گرفته­اند. محاسبه­ی رابطه­ی مؤلفه­های شهر خلّاق و وضعیت موجود این مؤلفه­ها نشان می­دهد که 7/63 درصد از تغییرات تحقق مناطق خلاق سنندج ناشی از بهبود و افزایش به­کارگیری مؤلفه­های شهرخلاق است. براساس تحلیل آماری پرسشنامه، شاخص سرمایه­ی ­انسانی بیشترین تأثیر را با میزان (24/4) درصد و کیفیت زندگی با میزان (82/3) کمترین تأثیر را در حرکت یک منطقه به­سمت منطقه­ی خلاق در سنندج دارند.

کلیدواژه‌ها