توان‌سنجی اقلیمی سواحل جنوبی دریای خزر برای توسعۀ گردشگری ساحلی

هدف پژوهش حاضر، مطالعه اثرات اقلیمی سواحل دریای خزر بر برخی فعالیت‌های ورزشی، برای توسعه گردشگری ساحلی است. در این راستا داده‌های هواشناسی 25 ساله (1986- 2010)، هشت ایستگاه سینوپتیک استفاده شد. شاخص اقلیم ساحلی (BCI) به‌منظور ارزیابی پتانسیل استراحت ساحلی و مدل «کی‌و‌ومپلو»، برای ارزیابی توریسم ورزشی در رشته‌های چتربازی، فوتبال و دوجاده‌ای محاسبه شدند. صحت‌سنجی و مقایسه وضعیت آسایش حرارتی و تحلیل شرایط اقلیمی برای توسعه فعالیت‌های ساحلی با شاخص سوزباد انجام شد. تحلیل‌ها بر اساس خروجی‌های مدل طرح اطلاعاتی اقلیم توریسم و پهنه‌بندی، با روش وزن‌دهی عکس فاصله انجام شد. نتایج شاخص BCI نشان داد که سواحل شرقی، برای استراحت ساحلی نسبت به سواحل غربی مطلوبیت‌ترند. بر مبنای شاخص‌های BCI و سوزباد معلوم شد که ماه‌های جون، جولای و آگوست شرایط مناسب‌تری برای استراحت ساحلی دارند. در مقابل، سواحل غربی برای ورزش‌های بادی مناسب‌ترند. با وجود وسعت زیادتر مناطق مساعد برای ورزش چتربازی در سواحل شرقی، ولی استعداد اقلیمی سواحل غربی مطلوب‌تر است. با این وجود، سواحل غربی برای ایجاد مجتمع‌های ساحلی شرایط اقلیمی مطلوب‌تری نسبت به سواحل شرقی دارند. در مجموع، به‌دلیل نامناسب بودن دما، سرعت باد و افزایش مه‌آلودگی، در ماه‌های دسامبر، ژانویه و فوریه شرایط مطلوبی برای فعالیت‌های مذکور در بخشهای غربی وجود ندارد.