مساله پژوهش حاضر عدم کارآیی شیوه‌های سنتی در مدیریت توسعه کالبدی و نبود رویکردهای آینده-پژوهی در برنامه‌ریزی فضایی شهر بوکان می‌باشد. در این راستا با اتخاد رویکرد سناریو نویسی به بررسی توسعه فضایی – کالبدی شهر بوکان در آینده پرداخته می‌شود. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی – تحلیلی است و متغیرهای اصلی در سه سطح "ملی و بین المللی، "منطقه و ناحیه‌ای" و "محلی و شهری" به روش دلفی از طریق پرسشنامه جمع آوری شده‌اند و سپس با استفاده از نرم‌افزار MICMAC به تحلیل داده‌ها پرداخته و سناریو نویسی به شیوه شوارتز انجام گرفته و سپس با استفاده از نرم‌افزار Arcmap نتایج نهایی تصویرسازی شدند. نتایج تحقیق نشان دهنده این است میزان رشد فضایی – کالبدی شهر بوکان از سال 1345 تا 1385 برابر 36/8 درصد بوده و به صورت خطی در طول محور اصلی شهر توسعه پیدا کرده است و همچنین نتایج تحقیق نشان می‌دهد که شهر بوکان از نظر توسعه فضایی در 20 سال آینده با سه سناریو اصلی رو به رو خواهد شد. سناریو اول: توسعه فشرده شهر در مرزهای کنونی شهر، سناریو دوم : توسعه خطی در محور اصلی شهر همراه با تراکم کم، سناریو سوم : توسعه پراکنده و آشفته در همه جهات شهری.
آمایش فضا و ژئوماتیک