ارتقای الگوریتم آشکارسازی ابر MODIS با استفاده از تصویر هم‌زمانASTER ، مطالعه موردی: شهر دامغان

سودمندی و اعتبار داده‌های ماهواره‌ای به طور قوی به شرایط جوی وابسته است. گرد‌و‌غبارهای جوی، گازها و بویژه حضور ابرها می‌تواند به‌طور قابل توجهی بر انرژی بازتابیده از سطح اثر گذاشته و قرائت سنجنده‌های اپتیکی را با خطا مواجه سازند.
پیکسل‌های آلوده به ابر اغلب بازتابندگی پوشش‌های زمینی را افزایش داده و دمای آن‌ها را پایین‌تر از مقدار واقعی خود نشان می‌دهند. ابرهای کوچک‌تر از ابعاد پیکسل که قابل مشاهده نیستند، باعث افزایش بازتابندگی پیکسل شده و ایجاد خطا می‌کنند. با توجه به این‌که ابرهای مختلف برهم کنش‌های مختلفی با طیف‌های مختلف دارند، می‌توان با ترکیب و آنالیز باندهای مختلف طیفی MODIS میزان ابرناکی بودن پیکسل را تعیین کرد.
با استفاده از این روش می‌توان پیکسل‌های آلوده به ابر را سریع‌تر و با روشی ساده‌تر تعیین کرد. الگوریتم MODIS Cloud Mask به‌وسیله آکرمن و همکاران در سال 2006 ارائه شد. در این تحقیق انخست اقدام به شناسایی پیکسل‌های ابری در تصویر MODIS به کمک مدل پنج مرحله‌ای موجود در MODIS Cloud Mask شد و در ادامه برای ارتقای مدل و تعیین درصد ابر موجود در یک پیکسل برای ابرهای کوچک‌تر از ابعاد پیکسل با استفاده از دمای درخشندگی باند 14 سنجنده ASTER (BT14) در داخل پیکسل دمای درخشندگی باند 31 سنجنده MODIS (BT31) جستجو و درصد پوشش ابری هر پیکسل به‌دست آمد. ارزیابی مدل حکایت از همبستگی بالای بیش از 93/0 بین میزان واقعی کسر پوشش ابر موجود در تصویر ASTER و میزان اندازه‌گیری شده را به‌وسیله مدل دارد که باتوجه به قدرت تفکیک مکانی پایین سنجنده MODIS، بسیار امیدوار‌کننده است.