جستجو در:
دوره 25، شماره 3 - ( 1400 )
جلد 25 شماره 3 صفحات 173-147 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
حاجی زاده م, ahadnejad M. Space production of Pahlavi absolute discourse. MJSP 2021; 25 (3) :147-173
URL: http://hsmsp.modares.ac.ir/article-21-54004-fa.html
URL: http://hsmsp.modares.ac.ir/article-21-54004-fa.html
حاجی زاده مریم، احدنژاد محسن. تولید فضای گفتمان مطلقه ی پهلوی. آمایش فضا و ژئوماتیک. 1400; 25 (3) :147-173
1- دانشگاه زنجان
2- دانشگاه زنجان ،ahadnejad@znu.ac.ir
2- دانشگاه زنجان ،
چکیده: (2118 مشاهده)
چکیده
فضا امری اجتماعی و درنتیجه سیاسی است و محصول نیروهای ایدئولوژیک، اقتصادی و سیاسی قلمرو قدرت است که به‌دنبال مرزبندی، تنظیم و کنترل فعالیت‌هایی است که در آن و به‌واسطۀ آن رخ می‌دهند. طبق نظر فوکو و لوفور، هژمونیِ سرمایه‌داری در فضا و به‌واسطۀ فضا عملی می‌شود تا تفکیک و نظم‌بخشی به جامعه از طریق مداخله در ساختار و طرحِ فضاهای شهری و کنترل آن تضمین شود. در پژوهش حاضر تلاش بر این است تا با شناسایی گفتمان‌های مسلط در دورۀ 1320ـ1304، یک تحلیل دیالکتیک از فرایند تولید فضا در شهر تهران ارائه شود. پژوهش حاضر در ردۀ پژوهش‌های «بنیادی» و مسیر اجرایی آن «تحلیلی ـ اکتشافی» است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد طی سال‌های 1320ـ1304 با تسلط گفتمان مطلقۀ پهلوی برای اولین بار دولت در ایران برآن شد که چهره و سازمان جامعه و شهر را بر مبنای دال‌های گفتمان مسلط حکومت دگرگون سازد. از این رو، دولت فضای نهادی‌ای را شکل می‌دهد که محصول قدرت و انتزاعی است و در این دگرگونی، شهری را ایجاد می‌کند که در تضاد و تقابل آشکار با شهر سنتی قرار می‌گیرد و به ظن خود، نمادی از توسعه و پیشرفت است.
فضا امری اجتماعی و درنتیجه سیاسی است و محصول نیروهای ایدئولوژیک، اقتصادی و سیاسی قلمرو قدرت است که به‌دنبال مرزبندی، تنظیم و کنترل فعالیت‌هایی است که در آن و به‌واسطۀ آن رخ می‌دهند. طبق نظر فوکو و لوفور، هژمونیِ سرمایه‌داری در فضا و به‌واسطۀ فضا عملی می‌شود تا تفکیک و نظم‌بخشی به جامعه از طریق مداخله در ساختار و طرحِ فضاهای شهری و کنترل آن تضمین شود. در پژوهش حاضر تلاش بر این است تا با شناسایی گفتمان‌های مسلط در دورۀ 1320ـ1304، یک تحلیل دیالکتیک از فرایند تولید فضا در شهر تهران ارائه شود. پژوهش حاضر در ردۀ پژوهش‌های «بنیادی» و مسیر اجرایی آن «تحلیلی ـ اکتشافی» است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد طی سال‌های 1320ـ1304 با تسلط گفتمان مطلقۀ پهلوی برای اولین بار دولت در ایران برآن شد که چهره و سازمان جامعه و شهر را بر مبنای دال‌های گفتمان مسلط حکومت دگرگون سازد. از این رو، دولت فضای نهادی‌ای را شکل می‌دهد که محصول قدرت و انتزاعی است و در این دگرگونی، شهری را ایجاد می‌کند که در تضاد و تقابل آشکار با شهر سنتی قرار می‌گیرد و به ظن خود، نمادی از توسعه و پیشرفت است.
نوع مقاله: پژوهشی کیفی |
موضوع مقاله:
برنامه ریزی شهری
دریافت: 1400/4/20 | پذیرش: 1400/6/3 | انتشار: 1400/7/10
دریافت: 1400/4/20 | پذیرش: 1400/6/3 | انتشار: 1400/7/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |