دوره 16، شماره 4 - ( 1391 )                   جلد 16 شماره 4 صفحات 108-89 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

پورطاهری مهدی، باقری سرنجیانه ناصر، افتخاری عبدالرضا رکن الدین. ارزیابی قابلیت دسترسی به نظام حمل‌و‌نقل و نقش آن در توسعه سکونتگاه‌های روستایی. آمایش فضا و ژئوماتیک. 1391; 16 (4) :89-108

URL: http://hsmsp.modares.ac.ir/article-21-3613-fa.html


1- استادیار گروه جغرافیا و عضو قطب علمی برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
3- دانشیار جغرافیا، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده:   (12177 مشاهده)
در مناطق محروم، سیاست های حمل ونقل نقشی حیاتی در توسعه ایفا می کند. برخی پژوهشگران دسترسی نداشتن به نظام حمل ونقل روستایی و عناصر تشکیل دهنده آن را یکی از مهم ترین موانع در راه تحقق اهداف توسعه پایدار روستایی می دانند. بنابراین، قابلیت دسترسی به حمل ونقل روستایی به عنوان یکی از مؤلفه های مهم توسعه پایدار می تواند آثار مختلفی بر تغییرات اندام وار مناطق روستایی داشته باشد. اگر روستا و سکونتگاه های روستایی را موجودی زنده تلقی کنیم، تغییرات اندام وار شاکله های اقتصادی، اجتماعی و کالبدی سکونتگاه های روستایی را دستخوش تغییرات ساختاری می کند. این مقاله نشان می دهد چگونه قابلیت دسترسی به نظام حمل و نقل روستایی بر تغییرات اندام وار در نواحی روستایی تأثیر نهاده است. به این منظور، در تحقیق حاضر 27 روستا و 400 نفر از ساکنان بخش ئیلاق جنوبی شهرستان دهگلان انتخاب شده است. پس از تکمیل پرسش نامه، داده های حاصل از مطالعات میدانی با استفاده از نرم افزار SPSS و Arc-GIS تحلیل و ارزیابی شده است. یافته های تحقیق گویای این است که قابلیت دسترسی به حمل و نقل بر تغییرات اندام وار نواحی روستایی بخش ئیلاق جنوبی مؤثر بوده و در این میان زیر ساخت های حمل و نقل بیشترین تأثیر را بر تغییرات اندام وار منطقه مورد مطالعه داشته است.  
متن کامل [PDF 576 kb]   (4540 دریافت)    

دریافت: 1389/11/23 | پذیرش: 1390/7/13 | انتشار: 1391/12/12

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.