عضو هیت علمی گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
چکیده: (8875 مشاهده)
چکیده این پژوهش بر آن است که روشی کمّی را بر اساس نگرش گونه-ریختشناسانه به بافتهای شهری معرفی و آزمایش کند. در این میان شاخص تراکم با تعریف خاصی به عنوان یک ویژگی گونهشناختیِ قابل سنجش مورد استفاده قرار میگیرد. در این نوشتار پس از مقدمه و اشارهای کوتاه به پیشینهی روشهای کمّی مطالعهی شکل بافتهای شهری و نیز پیوند میان تراکم فیزیکی و گونه-ریختشناسی ، ابزاری به نام spacemate معرفی و تشریح میگردد. برای آزمون این روش بافتهایی از کلانشهر تبریز برگزیده شده و پس از استخراج و طبقهبندی دادههای مورد نیاز بر روی نمودار spacemateجانمایی و تحلیل شده است. با این که این روش در اصل با در نظر گرفتن ساختارهای شهری کشورهای غربی طراحی و به شکلی محدودآزموده شده است، نتایج این تحقیق نشان میدهد که روش مورد آزمایش – که در کشور ایران برای اولین بار در پژوهش حاضر آزموده می شود - در صورت وجود دادههای قابل استناد ، قابلیت بومی شدن و کاربست ، هم به منظور توصیف و هم به منظور پیش بینی و برنامهریزی در بافتهای شهری ایران (و کشورهایی که بافتهای شهری مشابه ایران دارند)را نیز دارا است.
نوع مقاله:
علمی پژوهشی مستقل |
موضوع مقاله:
مدل ها،تکنیکها و روش های برنامه ریزی دریافت: 1393/9/15 | پذیرش: 1393/12/26 | انتشار: 1394/9/1