دوره 26، شماره 4 - ( 1401 )
جلد 26 شماره 4 صفحات 85-56 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- کارشناسی ارشد،گروه شهرسازی، دانشکده معماری و هنر ، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
2- استادیارگروه شهرسازی دانشکده معماری و هنر ، دانشگاه گیلان، رشت، ایران ، salaripourali@gmail.com
2- استادیارگروه شهرسازی دانشکده معماری و هنر ، دانشگاه گیلان، رشت، ایران ، salaripourali@gmail.com
چکیده: (1282 مشاهده)
رقابت‌پذیری و برندسازی مقصد یک مقولۀ تحقیقاتی نسبتاً جدید در ادبیات برنامه‌ریزی شهری و منطقه‌ای است؛ هدف این تحقیق شناسایی و تحلیل ظرفیت‌های رقابت‌پذیری و برندسازی شهر سنقر به‌عنوان مقصدی با قابلیت‌های فراوان رقابت‌پذیری است. این تحقیق در زمرۀ پژوهش‌های تحلیلی ـ کاربردی است. در مرحلۀ اول با توزیع پرسش‌نامه در میان شهروندان سنقر با حجم نمونۀ 382 نفر به بررسی ظرفیت‌های رقابت‌پذیری این مقصد پرداخته شد. پایایی پرسش‌نامه با ضریب آلفای کرونباخ بالای 7/0 برای کل پرسش‌نامه و برای همۀ شاخص‌ها تأیید شد. سپس با استفاده از روش تحلیل عاملی تأییدی و بهره‌گیری از نرم‌افزار ایموس مشخص شد که بُعد اقتصادی دارای بیشترین هم‌بستگی با شاخص رقابت‌پذیری شهر سنقر است. همچنین در سطح شاخص‌ها، شاخص‌های فرهنگ و هویت، کشاورزی، حمل و نقل و بوم‌گردی و جاذبه‌های طبیعی به ترتیب بیشترین هم‌بستگی با ابعاد فرهنگی اجتماعی، اقتصادی، کالبدی محیطی و زیرساختی را دارند. در مرحلۀ بعدی پس از ارائۀ نتایج به جامعۀ خبرگان، هفت برند اصلی برای شهر سنقر تعیین شد که در سه بعد فرهنگی، اقتصادی و گردشگری دسته‌بندی شدند.سپس این گزینه‌ها مجدداً در قالب پرسش‌نامۀ مقایسات زوجی جهت اولویت‌بندی گزینه‌ها با استفاده از روش ANP، دسته‌بندی و در میان بیست نفر از خبرگان توزیع شد. نتایج این مرحله نشان داد که معیار اقتصادی به‌عنوان مهم‌ترین معیار برای برندسازی شهر سنقر مطرح است. همچنین گزینۀ «شهر گل‌های آفتابگردان» به‌عنوان برند اصلی شهر سنقر و برند اصلی در بُعد اقتصادی مطرح است.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
برنامه ریزی شهری
دریافت: 1401/8/27 | پذیرش: 1401/10/28 | انتشار: 1401/12/10
دریافت: 1401/8/27 | پذیرش: 1401/10/28 | انتشار: 1401/12/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |