عمده توجه‌ها موجود بازآفرینی شهری دربرگیرنده برنامه‌هایی با اهداف اقتصادی، محیطی و کالبدی است. پس لازم تا در بازآفرینی شهری، حرکت از منظرسازی صرف به‌تدریج به سمت افزایش توجه به رویکرد گسترده‌تری از آن همچون رویکرد بازآفرینی فرهنگ مبنا صورت گیرد؛ که ضمن توجه به منافع مالی و اقتصادی در طرح‌های شهری، مسیر این سرمایه‌گذاری، در راستای ایجاد مراکز فرهنگی و هنری و گذران اوقات فراغت تعیین ‌شود. این موجب برون‌گرایی، اجتماعی بودن و خلاقیت می‌گردد. از این بابت در فرایند بازآفرینی شهری محرک توسعه شهری قلمداد می‌شود. این پژوهش به دنبال همچنین رویکردی در بازآفرینی است. یافته‌های پژوهش نشان داد که محدوده مورد مطالعه به لحاظ کاربری فراغتی در وضعیتی مطلوب قرار ندارد. از سویی دیگر روش کیفی بکار گرفته شده، معیارهایی را برای رسیدن به تعادل کیفی، کمی، مطلوب و دسترسی ساکنان بافت به خدمات شهری همچون فراغتی در قالب رویکرد بازآفرینی بافت فرسوده شهری مشخص نمود. با انجام تحلیل‌های فضایی بلوک‌های غربی که محور ورودی بافت و در ارتباط با شریان‌های اصلی و حلقه پیونددهنده این بافت با محله‌های قیطریه، دزاشیب و تجریش می‌باشد، و همچنین کاربریهای بایر در این قسمت قرار گرفته اند، را می‌تواند به عنوان پهنه بهینه فضاهای گذران اوقات فراغت در نظر گرفت.

واژه‌های کلیدی: اوقات فراغت، بازآفرینی شهری، فضاهای شهری، قیطریه، تهران

متن کامل [PDF 2095 kb]   (6487 دریافت)