دوره 18، شماره 3 - ( 1393 )
جلد 18 شماره 3 صفحات 52-29 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مهدی پورطاهری1 
، علی حاجی نزاد2 ، احدالله فتاحی 3، رضا نعمتی4
، علی حاجی نزاد2 ، احدالله فتاحی 3، رضا نعمتی4
1- استاد یار گروه جغرافیا دانشگاه تربیت مدرس
2- هیئت علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان
3- دانشجوی دانشگاه تربیت مدرس
4- دانش آموخته کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تربیت مدرس
2- هیئت علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان
3- دانشجوی دانشگاه تربیت مدرس
4- دانش آموخته کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تربیت مدرس
چکیده: (10843 مشاهده)
هدف از این پژوهش شناخت وطراحی فرایند تحلیل مدل تصمیم‌گیری چند معیاره کوپراس در رتبه‌بندی سکونتگاههای روستایی بر اساس میزان آسیب‌پذیری فیزیکی در برابر مخاطرات (زلزله) است. روش تحقیق توصیفی –تحلیلی می‌باشد. بدین منظور برای شناسایی شاخص‌های آسیب پذیری با تأکید ویژه بر مناطق روستایی از مطالعات مرتبط با حوزه تخصصی آسیب پذیری بهره گرفته شد. بر این اساس 13 شاخص شناسایی گردید و مبنایی برای جمع‌آوری اطلاعات میزان آسیب پذری روستاهای مورد مطالعه در دهستان چالان چولان پس از زلزله سالا 1385 شد. این اطلاعات جمع‌آوری شده در فرایند انجام کار پس از نرمال سازی شاخص‌ها و وزن دهی به آنها در فرایند مدل کوپراس مورد استفاده قرار گرفتند و بر اساس آن روستاهای مورد مطالعه رتبه‌بندی شدند. نتایج مدل کوپراس نشان می‌دهد روستاهای باباپشمان، دوسر و گاراژ به ترتیب بیشترین آسیب پذیری و روستاهای حشمت آباد، بهزاد آباد و احمدآباد کمترین آسیب پذیری را در زلزله سال 1385 دشت سیلا خور لرستان داشته‌اند
نوع مقاله: علمی پژوهشی مستقل |
موضوع مقاله:
برنامه ریزی مدیریت محیطی و مخاطرات|مدل ها،تکنیکها و روش های برنامه ریزی
دریافت: 1392/8/13 | پذیرش: 1393/9/3 | انتشار: 1393/10/1
دریافت: 1392/8/13 | پذیرش: 1393/9/3 | انتشار: 1393/10/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |