1- عضو هیئت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
2- کارشناسی ارشد دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
چکیده: (9561 مشاهده)
امروزه آسیبپذیری کالبدی سکونتگاههای انسانی نسبت به حوادث طبیعی و انسانساز خطری جدی و جبرانناپذیر برای ایمنی تأسیسات حیاتی، حساس و مهم مانند بیمارستانها، مراکز کمکرسانی و دیگر تأسیسات در شهرهای پرجمعیت به ویژه کلانشهرهاست. از سویی نیاز به خدمات امدادرسانی و بهداشتی در صورت بروز بحرانها، اهمیت موضوع سنجش آسیبپذیری سازهای بیمارستانها از منظر پدافند غیرعامل را روشن میکند. هدف این تحقیق شناخت میزان آسیبپذیری سازهای بیمارستانهای شهر اهواز از منظر پدافند غیرعامل است. روش این تحقیق براساس هدف نظری-کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی- تحلیلی است. کتابخانه، پرسشنامه و اینترنت ابزار گردآوری اطلاعات بوده و جهت تحلیل اطلاعات از نرمافزارهای اکسل، گوگل ارث، آرک جی.آی.اس، برای مدل نیز تحلیل سلسلهمراتب فازی استفاده شده است. یافتهها حاکی از آن است که میزان آسیبپذیری سازهای بیمارستانهای شهر اهواز به طور متوسط 269/0 است، بیمارستانهای منطقه چهار با 284/0 بیشترین میزان، مناطق یک و شش با 257/0 کمترین میزان آسیبپذیری سازهای را داشتهاند؛ بنابراین در میزان آسیبپذیری میان بیمارستانهای مناطق شهر اهواز تفاوت چندانی وجود ندارد و میزان آسیبپذیری تمام آنها در بازه کم (350/0-200/0) قرار دارند.
نوع مقاله:
علمی پژوهشی، مستخرج از پایان نامه |
موضوع مقاله:
فرایندهای سطح زمین دریافت: 1393/6/18 | پذیرش: 1394/12/26 | انتشار: 1395/3/1