دوره 22، شماره 2 - ( 1397 )
جلد 22 شماره 2 صفحات 165-133 |
برگشت به فهرست نسخه ها
حسین نظم فر1، سعیده علوی2 
، علی عشقی2
، علی عشقی2
1- هیئت علمی دانشگاه محقق اردبیلی
2- دانشگاه محقق اردبیلی
2- دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده: (9533 مشاهده)
پارکها با توجه به مشکلات شهرنشینی، الگوی زندگی و تراکم ساختمانی بهعنوان یک جز مهم از فضای عمومی بهحساب میآیند. برقراری امنیت در این فضاها بهعنوان یک مسئله و نیاز شهروندان مطرح است؛ در غیر این‌صورت، افراد جز در صورت لزوم و اجبار حاضر به حضور در این مکانها نخواهند بود و این امر باعث کاهش پویایی پارکها میشود. در همین راستا پژوهش حاضر با هدف ارزیابی امنیت در فضاهای عمومی پارک‌های شهر تهران به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است. ضریب اهمیت 24 شاخص با استفاده از مدل ANP به دست آمده و برای تحلیل داده‌های سال 1393- 1391 از مدل پرومته و جهت ادغام نتایج از مدل میانگین رتبه بهره گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد در سال 1391 پارک نرگس و چیتگر به ترتیب با امتیاز 461/0 و 821/0-، در سال 1392 پارک الغدیر و لویزان با امتیاز 530/0 و 750/0- و در سال 1393 پارک سهند و سرخه‌حصار با امتیاز 416/0 و 728/0- در رتبههای اول و آخر قرار دارند. همچنین نتایج میانگین رتبه نشان داد که پارک سهند دارای امنیت بسیار بالا و پارک‌های لویزان، چیتگر و سرخه‌حصار به‌طور مشترک، فاقد امنیت میباشند. مهم‌ترین عوامل ایجاد ناامنی در پارک‌های لویزان، چیتگر و سرخه‌حصار عبارت بود از دستگیری مرتکبین به جرائم منکراتی، معتاد، شرب خمر و مشروبات الکلی، نزاع و درگیری، مفاسد اجتماعی و بدحجابی، صدور قبض تخلفات خودرویی، توقیف خودرو؛ امنیت اجتماعی، حمل سلاح سرد و گرم، افراد اغفالکننده و زورگیر یا مظنون به زورگیری و دستگیری اراذل‌واوباش هستند. در پایان باتوجه به یافتههای پژوهش پیشنهادهایی جهت بهبود وضعیت امنیت فضاهای عمومی (پارک) ارائه شده است.
نوع مقاله: علمی پژوهشی مستقل |
موضوع مقاله:
فرایندهای سطح زمین
دریافت: 1396/9/17 | انتشار: 1397/5/24
دریافت: 1396/9/17 | انتشار: 1397/5/24
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |