دوره 17، شماره 2 - ( 1392 )                   جلد 17 شماره 2 صفحات 120-93 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

- -, zare G. -. MJSP 2013; 17 (2) :93-120
URL: http://hsmsp.modares.ac.ir/article-21-7981-fa.html
شایان سیاوش، زارع غلامرضا. تعیین محدوده‌های خطر زمین‌لرزه در مخروط‌افکنه های فعال با روش تحلیل فضایی بربریان مطالعه موردی: مخروط‌افکنه گرمسار. برنامه‌ریزی و آمایش فضا. 1392; 17 (2) :93-120

URL: http://hsmsp.modares.ac.ir/article-21-7981-fa.html


1- دانشگاه تربیت مدرس
چکیده:   (6634 مشاهده)
فعالیت های نئوتکتونیکی باعث ناپایداری لندفرم های متعددی ازجمله لندفرم های جریانی در ایران شده است. مخروط افکنه گرمسار از مناطقی است که در معرض خطر لرزه ای قرار دارد. در این پژوهش، با استفاده از داده های لرزه ای، نقشه های توپوگرافی و زمین شناسی، روش حریم گذاری پهنه های خطر زمین لرزه ای در مخروط افکنه گرمسار مشخص و تحلیل شده است. همچنین، برای مشخص کردن توان لرزه زایی گسل های اطراف مخروط افکنه گرمسار از روابط پیشنهادی زارع، مهاجر- اشجعی و نوروزی، سلمونز، ملویل و اسمیت استفاده شده است. برای تحلیل فضایی هم از روش بربریان استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد گسل های گرمسار و سرخ کلوت بیشترین توان لرزه خیزی را در اطراف محدوده مورد مطالعه، و گسل های کوه لاله زار و پایین قلعه کمترین توان لرزه خیزی را دارایند. حدود 99 درصد جمعیت مستقر روی مخروط افکنه در محدوده با خطر نسبی بسیار زیاد قرار دارند. حدود 26/40 درصد از جمعیت مخروط افکنه در روستاها مستقرند؛ درحالی که 74/59 درصد از جمعیت فقط در شهر گرمسار متمرکز شده اند. با توجه به این داده ها، لازم است در برنامه های آمایش سرزمین، مقاوم سازی و بیمه خانه ها و تأسیسات انسانی در محدوده های خطر لرزه ای مورد توجه قرار گیرد.    
متن کامل [PDF 1035 kb]   (4009 دریافت)    
نوع مقاله: علمی پژوهشی مستقل | موضوع مقاله: برنامه ریزی مدیریت محیطی و مخاطرات
دریافت: 1391/10/24 | پذیرش: 1392/2/28 | انتشار: 1392/4/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.