جستجو در:
دوره 26، شماره 1 - ( 1401 )
جلد 26 شماره 1 صفحات 139-119 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
gholami H, mirehei M, Javid A. Explaining the model of smart governance with the approach of popular participation in urban decision making (Case study: Tehran). MJSP 2022; 26 (1) :119-139
URL: http://hsmsp.modares.ac.ir/article-21-56749-fa.html
URL: http://hsmsp.modares.ac.ir/article-21-56749-fa.html
غلامی نورآباد هادی، میره ای محمد، جاوید علیرضا. تببین الگوی حکمروایی هوشمند با رویکرد مشارکت مردمی در تصمیم گیری شهری (نمونه موردی: شهر تهران). برنامه‌ریزی و آمایش فضا. 1401; 26 (1) :119-139
1- کارشناس ارشد مدیریت شهری دانشگاه تهران (کارشناس خدمات شهری منطقه 6 تهران)
2- دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، استادیار پردیس فارابی دانشگاه تهران ، mirehei@ut.ac.ir
3- دکتری شهرسازی، معاون شهرسازی شهرداری تهران
2- دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، استادیار پردیس فارابی دانشگاه تهران ، mirehei@ut.ac.ir
3- دکتری شهرسازی، معاون شهرسازی شهرداری تهران
چکیده: (1802 مشاهده)
شهرها به طور فزاینده ای به سمت هوشمند سازی حرکت می‌کند. یکی از مهم ترین ابعاد شهر هوشمند حکمرانی هوشمند است. این بعد از هوشمند سازی شهرها بر استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات برای مشارکت سیاسی و فعال شهروندان و ارائه خدمات مطلوب شهروندی دلالت دارد. در همین راستا پژوهش حاضر با هدف تببین الگوی حکمروایی هوشمند با رویکرد مشارکت مردمی در تصمیم گیری شهری انجام شد. پژوهش حاضر ازنظر روش توصیفی- تحلیلی است. ازنظر هدف در زمره تحقیقات کاربردی قرار دارد. اطلاعات موردنیاز این پژوهش به دو روش کتابخانه‌ای و میدانی جمع‌آوری گردیده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کارمندان شهرداری مناطق 22 گانه شهر تهران است که جمعیت آنها برابر 500 نفر می‌باشد. روش انتخاب متخصصین استفاده از تکنیک گلوله برفی بوده است. تعداد نمونه 15 نفر از کارکنان شهرداری تهران انتخاب شدند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که مشارکت در تصمیمگیری شهری بر روی حکمروایی هوشمند شهری تاثیر مثبت و مستقیمی دارد. براساس نتایج بدست آمده مشارکت در تصمیمگیریها قادر است که 6/38 درصد از واریانس متغیر وابسته یعنی حکمروایی هوشمند شهری را تببین نماید. همچنین از بین دو مولفه مربوط به مشارکت بر تصمیمگیریها مولفه مشارکت اجتماعی تاثیر بیشتری بر حکمروایی هوشمند شهری داشت.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
برنامه ریزی شهری
دریافت: 1400/8/7 | پذیرش: 1401/1/22 | انتشار: 1401/3/10
دریافت: 1400/8/7 | پذیرش: 1401/1/22 | انتشار: 1401/3/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |