دوره 26، شماره 2 - ( 1401 )                   جلد 26 شماره 2 صفحات 32-1 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ghaed Rahmati S, behnammorshedi H, Eftekhari A, Meshkini A. Political Economy of Municipal Self-Sufficiency From Urban Real Estate to Large Commercial Complexes (Megamalls) in Tehran. MJSP 2022; 26 (2) :1-32
URL: http://hsmsp.modares.ac.ir/article-21-53403-fa.html
قائدرحمتی صفر، بهنام مرشدی حسن، افتخاری عبدالرضا رکن الدین، مشکینی ابوالفضل. اقتصاد سیاسی خودکفایی شهرداری‌ها از مستغلات شهری تا مجتمع‌های بزرگ تجاری کلان‌شهر تهران. آمایش فضا و ژئوماتیک. 1401; 26 (2) :1-32

URL: http://hsmsp.modares.ac.ir/article-21-53403-fa.html


1- دانشگاه تربیت مدرس ، safarrahmati@modares.ac.ir
2- دانشگاه تربیت مدرس
چکیده:   (1959 مشاهده)
یکی از دیدگاه‌های قدرتمند که تحولات فضایی را از دیدگاه روابط سیاسی و قدرت مطالعه می‌کند، اقتصاد سیاسی فضا بوده که با انتقاد از روابط سرمایه‌داری، شکل‌گیری فضاها و تحولات آن‌ها را در راستای تسهیل روابط سرمایه‌داری میداند. به‌بیان‌دیگر استراتژیهای نئولیبرالی که امروزه در روح و روان شهرها ریشه دوانده و قریب به‌اتفاق شهرها با مکانیزمهای نظام سرمایه‌داری آمیخته‌شده‌اند، موجب بازتولید فضاهای شهری به‌صورت تنگاتنگ تحت تأثیر نیروهای سیاسی و اقتصادی شده تا محملی برای تسهیل روابط سرمایه‌داری ایجاد شود؛ بنابراین تولید فضا پدیدهای در راستای تحکیم روابط انباشت، گردش، سود و غیره به‌عنوان مؤلفه‌های اصلی سرمایه‌داری است. ازاین‌رو منطق اقتصاد سیاسی همواره به‌مثابه امری گریزناپذیر برای تبارشناسی هر نوع سوگیری پیرامون آینده شهری تهران مورد تأکید بوده است؛ آینده‌ای که بر بستری متأثر از دگرگونی فضای شهری، کلان‌شهر تهران را تبدیل به شهر «مال»ها کرده است. ازاین‌رو این سؤال مطرح می‌شود که علت فراگیری یک‌باره «مال و مجتمع‌های بزرگ تجاری» به‌عنوان پدیده‌ای نوظهور در تهران چیست؟ و فرایند شکل‌گیری آن چگونه است؟. راهبرد غالب در این پژوهش بر اساس مساله تعریف‌شده در ذهن پژوهشگر، راهبرد کیفی است. روش پژوهش نیز  توصیفی - تبینی با تأکید بر روش تحلیل گفتمان انتقادی می‌باشد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که شیوه غالب اقتصادی حاکم بر دولت­های ایران در چند دهه اخیر، مبتنی بر تزریق رانت در قالب فعالیت‌های عمرانی و جاری بوده است. درواقع دولت‌های حاکم فضامند شده­اند و در جهت بقای خود، عادت­های روزمره و فضاهای کهنی را که در طول فراز و نشیب­های تاریخی به وجود آمده است
متن کامل [PDF 2168 kb]   (1404 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی کیفی | موضوع مقاله: برنامه ریزی شهری
دریافت: 1400/3/29 | پذیرش: 1400/8/8 | انتشار: 1401/6/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.